< verhalen uit het museum
Witmannen in Afrika
In de collectie van Max Middelbosch bevindt zich een uniek exemplaar motorfiets. Het gaat om een Harley JD ééncilinder kopzijklepper met een inhoud van 600cc. Of is het toch een Harley JD tweecilinder kopzijklepper van 1200cc ????
Lees meer over het verhaal achter deze motorfiets en kom meer te weten over kippen op wintersport, slapen onder de klapperboom en de avonturen van Witmannen in Zuid-Afrika...
In maart `95 vertrekt een select (motor)vriendengroepje naar Johannesburg (Zuid Afrika) om aan een heuse Rally mee te doen. De Suid-Afrika-Trip `95 van Johannesburg naar Durban (of eigenlijk van Durban naar Johannesburg). De groep zelf noemt het een beetje door Afrika kachelen op ouwe Harleys.Het selecte gezelschap bestaat onder meer uit een gepensioneerde vleeskeurmeester, een timmerman, een monteur, een calculator, een fietsenhandelaar, een agrariër die zijn kippen op wintersport gestuurd heeft (in de vriezer) en natuurlijk Max Middelbosch.
Bij hun aankomst op het vliegveld van Johannesburg wordt de groep opgewacht door een aantal veteranen van de plaatselijke Veteranen Motor Club (VMC). Deze heren weten waar de motoren (ingekrat) staan en wijzen het hotel. Tot laat in de avond wordt er, onder het genot van de nodige spareribs en koude glazen bier, met de ouwe baasjes gediscussieerd over motorfietsen. De eindconclusie is dat de JD`s èchte motorfietsen zijn en de VL Harley`s juppenmotoren.
Gelukkig is iedereen goed voorbereid op de rally. Zo heeft de reizende reporter die met de groep meetrekt nog nooit op de motor gereden die voor hem klaarstaat. Voetkoppeling en tankschakelen zijn zaken waar deze man alleen nog maar van gehoord heeft. En nu moet hij zelf met zo`n geval op stap... Na een paar rondjes om een aantal containers vindt de rest van de groep dat ook de reizende reporter klaar is voor vertrek.
Eén van de grootste problemen tijdens de tocht blijkt toch het benzinegebrek en de slechte verlichting op de motorfietsen. Als het in Afrika donker wordt wordt het ook snel donker. Door het slechte weer en minimale verlichting op de motorfietsen raakt Max één van de andere rijders. Hij gaat onderuit en haalt daarbij zijn been open. De rest van de tocht houdt hij hier zoveel last van dat zijn vrienden de motor voor hem moeten aantrappen (Na de terugkeer in Nederland wordt hij hier alsnog aan geopereerd omdat hij een infectie had opgelopen).
Op de avond voor de start van de Rally in Durban is er een klein probleempje met de motor van Max: er ligt een klepgeleider los. Na reparatie gaat het kleurrijke gezelschap nog even de tanks volgooien en dan zijn ze klaar voor de rally van de volgende dag........ denken ze.
Bij terugkomst van de pomp blijkt de Harley van Max meer lawaai te maken dan goed voor hem is. De motor wordt met z`n allen op de vergadertafel van de plaatselijke Historische Automobielclub gehezen. Nauwkeurig onderzoek leert dat de voorste cilinder niet meer meedoet. Eén van de heren oppert meteen (als grap) het idee om één cilinder te amputeren. Na het blok uit het frame gehaald te hebben blijkt dat er niet veel anders op zit. De zuiger is horizontaal doormidden gebroken. Het bovenste deel zit muurvast in de cilinder en het onderste deel gaat dapper op en neer met de drijfstang.
Omdat in een onbekend land, in een onbekende stad met weinig Harley`s de kans niet zo heel groot is dat onderdelen voor een Harley uit `27 er voor het oprapen liggen besluiten de makkers om inderdaad één cilinder uit te schakelen. De één vindt het een goed plan, Max maakt het niet uit zolang het maar rijdt en de anderen vinden het vooral een spectaculair plan. Dus het gaat door.... En waarom zou je die overbodige onderdelen weer terugplaatsen? Plaatje erop, onderdelen in de tas en rijen maar. In amper drie uur ondergaat de JD-1200cc tweecilinder een operatie waarbij oa. het carter gespleten wordt en de drijfstang naar de voorste cilinder verwijderd wordt. De krukas wordt vakkundig met een end hout op het oog uitgelijnd. Omdat de cilinder niet teruggeplaatst wordt moet er nog een afdekplaatje gemaakt worden en twee heren gaan op zoek naar stukjes hout om diverse aansluitingen en overtollige gaten te dichten. Om twee uur `s nachts klinken de geluiden van een Harley JD-600cc ééncilinder door de Afrikaanse nacht.
Enkele uren later start de eigenlijke rally. De organisatie heeft er geen moeite mee dat de groep witmannen meer voor het avontuur dan voor het wedstrijdelement meedoen. Al vallen ze wel op. Geen enkele rijder blijkt te beschikken over een motorfiets die zo afgeragt is als de fietsen van die Hollanders. Tien kilometer na de start heeft Max weer problemen met zijn JD-600. Op de vluchtstrook worden even een nieuwe in- en uitlaatklep gemonteerd en hij gaat weer als een banaan. De rest van de rally verloopt redelijk goed. Af en toe een lege tank, een vermiste rijder en andere kleine zaken mogen de pret niet drukken.
Uit respect voor de organisatie gaat het gezelschap na afloop van de rally nog even naar de prijsuitreiking. Blijkt één van de heren zelfs nog een schildje met een herdenkingspenning te krijgen omdat hij binnen de straftijd geëindigd was... Prijzen voor de meest spectaculaire reparatie werden niet weggegeven, helaas.
Onlangs kwamen een aantal Afrikanen in Raalte de Harley bekijken waar zij in Afrika al zoveel over gehoord hadden. Max en zijn JD 1200/600 zijn daar een ware legende geworden. En hij stond er...
Nog steeds een Harley JD 600 ééncilinder, inclusief stukjes hout en een afdekplaatje op `t blok...
< verhalen uit het museum
|